به گزارش دارا خبر ، خاورمیانه همواره برای اروپا و آمریکا مورد اهمیت بوده و در قلب خاورمیانه ایرانی کشور بود که از قرن‌های گذشته مورد طمع غربی‌ها قرار داشته است. آمریکا و انگلیس از نزدیک به یک قرن پیش تلاش دارند که با نقاب دوستی و خیرخواهی به منافع اقتصادی و سیاسی‌شان در ایران برسند اما تجربه تاریخی نشان داده که عاقبت اعتماد ایران به غرب ضربه سهمگین به استقلال کشور است.
مصدق و چوبی که از آمریکایی‌ها خورد
اگرچه سابقه خیانت‌های غرب و به ویژه آمریکا و انگلیس به سالهای بسیاری دوری بازمی‌گردد اما شاید یکی از اولین تجربه‌های تاریخی که در قرن حاضر ملموس است و نماد خیانت غرب به اعتماد ایران می‌باشد را می‌توان در زمان مصدق نام برد. کودتای ۲۸ مرداد نتیجه اعتمادی بود که مصدق به آمریکایی‌ها کرد؛ دکتر مصدق برای رهایی از فشاری که انگلیس ایجاد کرده بود به آمریکایی‌ها اعتماد کرد اما نتیجه این اعتماد کودتای ۲۸ مرداد به وسیله دلارهای آمریکایی و با برنامه‌ریزی مستقیم آنها و سرنگونی دکتر مصدق بود.
بعد از گذشت هفتاد سال از این توطئه آمریکایی‌ها، مقامات این کشور خود نیز معترفند که نقش اصلی را در کودتای ۲۸ مرداد و سرنگونی مصدق داشتند و این همان نتیجه دخالت‌های یک کشور بیگانه در ایران و اعتماد به آمریکا بود.
از بیانیه سعدآباد تا توافق پاریس
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تسخیر سفارت آمریکا توسط دانشجویان خط امام، دست آمریکا و غرب از دخالت‌های مستقیم در امور ایران قطع شد اما آمریکا و غربی‌ها همچنان در تلاش بودند تا در پشت پرده انقلاب اسلامی ایران را به شکست بکشانند. بعد از شکست آمریکایی‌ها در طبس غرب این بار سیاست‌های تحریم را پیش گرفت تا با فلج کردن اقتصاد ایران بتواند اهداف خود را به پیش ببرد. از ابتدای دهه هشتاد اما آمریکا بهانه جدیدی برای فشار بر ایران پیدا کرد؛ مساله هسته‌ای! آمریکا و غرب با به راه انداختن بهانه‌های واهی و غیرمستند ایران را متهم به تلاش برای دستیابی برای بمب هسته‌ای کردند در حالیکه برای چنین ادعایی مدرک مستدلی ارائه نمی‌کردند.
همین بهانه جدید باب تحریم‌ها و فشارهای بیشتر را باز کرد تا غرب به وسیله این اهرم فشار بتواند ایران را تحت سلطه خود قرار دهد. آمریکا و اروپا با بهانه هسته‌ای بارها ایران را به پای میز مذاکره کشاندند و حتی توافق‌هایی نیز حاصل شد اما نتیجه تمام این توافق‌ها عهدشکنی طرف غربی بود و حاصلی جز توقف برنامه‌های مسالمت آمیز هسته‌ای ایران نداشت.
بعد از توافقی که ایران با سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان انجام داد تا بازرسان آژانس اجازه بازدید از تاسیسات اتمی داشته باشند و ایران گازدهی در سانتریفیوژهای نطنز را به مدت محدودی تعلیق کند، طرفین غربی علی‌رغم توافق بدعهدی کردند و توافقی که با نام بیانیه سعدآباد رقم خورده بود، عملا به شکست انجامید.
بعد از اینکه هیچ نتیجه روشنی برای ایران بعد از بیانیه سعدآباد به دست نیامد در اسفند سال ۸۲ و آبان سال ۸۳ به ترتیب توافقنامه‌های بروکسل و پاریس امضا شد. بعد از امضای این توافقنامهها نه تنها فشار بر روی ایران کم نشد بلکه تعداد قطعنامه‌ها علیه کشورمان نیز افزایش یافت و طرف‌های غربی نیز روز به روز خواسته‌هایشان را بیشتر می‌کردند. طرف‌های غربی که در ابتدا تنها خواستار تعلیق محدود گازرسانی به سانتریفیوژ نطنز بودند با کوتاه آمدن ایران پا را فراتر گذاشتند و در سال ۸۴ خواستار تعلیق کامل برنامه‌های هسته‌ای ایران شدند!
این بدعهدی‌ها در حالی بود که حسن روحانی که آن سالها رئیس هیئت ایرانی مذاکره کننده بود، بارها از اتفاقات مثبت در این توافقنامهها نام برده و نتیجه این توافق‌ها را موفقیت آمیز خوانده بود.
برجام و تکرار مجدد تاریخ
نتیجه اعتماد و توافق با غرب اما به بیانیه سعدآباد و توافقنامه پاریس منتهی نشد. در سال ۹۲ و بعد از روی کار آمدن دولت روحانی بار دیگر موضوع مذاکره و توافق با غرب به مساله اول کشور تبدیل شد. از همان ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم مذاکره با آمریکا و کشورهای اروپایی در دستور کار قرار گرفت و بعد از دو سال مذاکرات نیویورک و ژنو در دی ماه سال ۹۴ توافقنامه برجام ما بین ایران و کشورهای ۵+۱ امضا شد.
براساس این توافقنامه بنا شد که ایران ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را پاکسازی و ذخیره‌سازی اورانیوم با غنای کم را تا ۹۸ درصد قطع کند و تعداد سانتریفیوژهای خود را به مدت ۱۵ سال تا دوسوم کاهش دهد. همچنین ایران موافقت کرده که اورانیوم را بیش از ۳٫۶۷درصد غنی‌سازی نکند یا تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم جدید یا رآکتور آب سنگین جدیدی را نسازد. در مقابل نیز بنا شد که طرف غربی تحریم‌های ایران را لغو کند اما علی‌رغم اینکه ایران در نخستین روزهای توافق تعهدات خود را انجام داد و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز انجام تعهدات را تایید کرد، آمریکا چند روز بعد از این توافق تحریم جدیدی علیه ایران اعمال کرد!
اگرچه با امضای برجام آب باریکه‌ای به نام بازگشت بخشی از پول‌های بلوکه شدن ایران و بازگشت برخی شرکت‌های خارجی به ایران ایجاد شد اما ساختار و حتی خود تحریم‌ها پابرجام ماندند و طرف‌های اروپایی و آمریکایی با زیاده‌خواهی تن به انجام تعهدات خود ندادند.
خروج از برجام؛ آخرین تیر بر تابوت اعتماد به غرب
علی‌رغم بدعهدی‌ها طرف مقابل ایران تعهدات خود در خصوص توافقنامه برجام را انجام داد و در حالیکه برخی‌ها امضای کری را تضمین برجام می‌دانستند، بعد از تغییر دولت آمریکا اردیبهشت سال ۹۷ ایالات متحده به صورت یک جانبه از برجام خارج شد! با این کار نه تنها تحریم‌های پیشین پابرجا بودند بلکه تحریم‌های حداکثری نیز علیه ایران اعمال شد و دیگر نهاد یا مساله‌ای برای تحریم باقی نماند!
خروج آمریکا از برجام به صورت یک جانبه طرف اروپایی را مجبور کرد تا برای حفظ ایران در توافقنامه‌ای که تماما به ضرر کشورمان تمام شد، تلاش کنند و حتی به ظاهر ژست حمایت از ایران بگیرند. اما با گذشت هفته‌ها و ماه‌ها ثابت شد که اروپا نه تنها توان مقابله با تصمیم یکجانبه آمریکا را ندارد بلکه حتی خواهان چنین مقابله‌ای نیست و برخی موضع‌گیری‌های ضدآمریکایی برای خرید زمان است.
سرنوشت سیاه رهبرانی که به آمریکا اعتماد کردند
مرتضی عبدی در گفت‌وگو با خبرنگار آناج در خصوص عاقبت گرایی و اعتماد به غرب در حوزه‌های اقتصادی و سیاسی اظهار داشت: در ایران در خصوص دکتر مصدق نظریات مختلفی وجود دارد برخی او را بسیار مورد تمجید قرار می‌دهند و برخی به شدت از وی انتقاد می‌کنند اما جز کسانیکه هنوز دل در گرو سلطنت پهلوی دارند، تقریبا همه با این موضوع موافقند که دولت مصدق دولت قانونی ایران بود. وی برای آنکه از شر تحریم‌های بی امان بریتانیا خلاص شود به آمریکایی‌ها اعتماد کرد و انتظار داشت دولت آیزنهاور برای او کاری کند. دولت آمریکا بدوا از این امر خوشحال شد چون بدش نمی‌آمد جانشین بریتانیا در صنایع نفت ایران شود ولی نهایتا شد آنچه الان در تاریخ ثبت شده است. همواره در تاریخ افرادی هستند که به غرب اعتماد کرده و در نهایت چوب آن را نیز خوردند که باید درس عبرتی برای همگان باشند.
روزگاری مشکلات آب و برق و آلودگی هوا را به برجام گره می‌زدند و ادعا می‌نمودند آن چنان رونقی را به اقتصاد ایران هدیه می‌کنند که مردم به پول یارانه نیازی نداشته باشند و کذا و کذا ولی امروز اقتصاد ایران را به ویرانه‌ای تبدیل کرده‌اند که خدا می‌داند بازسازی مجدد آن چه قدر زمان و هزینه در برخواهد داشت.
وی با اشاره به سرنوشت کشورها و رهبرانی که به آمریکا اعتماد کردند، تشریح کرد: تمام کشورهایی که توان داخلی خود را رها کرده و بهشت پوشالی غرب را کعبه آمال خود قرار داده اند امروز عبرت برای جهانیان شده‌اند کشوری مثل لیبی که حتی پیچ و مهره‌های هسته‌ای را بار کشتی کرده و تحویل آمریکا داد! امروز آن معمر قذافی سینه چاک آمریکا کجاست؟ یا محمد مرسی در مصر که اولین سفر کاری خود را در سمت رئیس جمهور مصر از آمریکا شروع کرد الان چه وضعیتی دارد؟ امروز باید همه باهم تلاش کنیم از تجربه دیگران عبرت بگیریم و دوباره راه رفته دیگران را با هزینه‌های فراوان تجربه نکنیم.
کره شمالی در مقطعی دقیقا به آمریکا اعتماد کرد و الان بیش از شصت سال هست که تاوان این اعتماد شوم را پرداخت می‌کند، بطوریکه میلیون‌ها برده جنسی و… یادگار آن دوران شوم است.
عاقبت غرب گرایی و دولت مردانی که به جای خدا به کدخدا اعتماد کردند:
۱-طالبان به راحتی به دست مایه بازی سیاسی سران واشنگتن تبدیل شد و برای همیشه از عرصه حکومت افغانستان حذف گردید. ۲- برخی از تحلیل گران بوریس یلتسین را نمونه خیانت غرب به گورباچف می‌دانند . او در حالی قدرت گرفت که گورباچف در راس قدرت بود. ۳- صدام حسین در جریان حمله به ایران حمایت‌های قابل توجهی از آمریکا دریافت کرد اما در سال ۲۰۰۳ با حضور نومحافظه کاران آمریکایی در دولت، محاسبات سران کاخ سفید تغییر کرد در نتیجه هم عراق اشغال شد هم حکومت صدام سرنگون شد.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که گاها سیاست‌های دولت به سمتی می‌رود که در بخشی از اقتصاد وابسته به غرب می‌شویم، راهکار جلوگیری از این کار چیست، عنوان کرد: نسخه معالجه اقتصاد ایران داخلی هست و به عنوان فردی که دکترای تخصصی‌اش در زمینه حقوق بین الملل است، عنوان می‌کنم که هیچ کشوری با وابستگی پیشرفت نمی‌کند چرا که وابستگی اقتصادی به مثابه اعتیاد هست و اعتیاد یعنی بیماری و قرارگرفتن در ورطه نابودی. دوای درد اقتصاد ایران را مقام معظم رهبری اقتصاد مقاومتی و تقویت و رونق تولیدات داخلی و خود کفایی صنعتی علمی و.. اعلام فرموده اند ولی بدنه پیر و فرسوده تکنوکرات قوه اجرایی با تمام توان سعی در مقابله با این امر می‌نمایند، در ظاهر امر ستاد اقتصاد مقاومتی و.. تاسیس می‌کنند اما در عمل برعکس آن عمل می‌شود . امام راحل (ره ) فرمودند : … حرفشان درمان درد است و عملشان درد بی درمان. امروز نه تنها ما وضع بدی نداریم بلکه در آستانه فتح بزرگ و تبدیل شدن به ام القرای جهان اسلام هستیم.
انتهای پیام/
