از استاندار در سایه تا مدیران انتقالی

به گزارش داراخبر،بیش از ۶ ماه از آغاز دولت جدید حسن روحانی و ۵ ماه از آغاز به‌کار استانداری مجید خدابخش در آذربایجان شرقی می‌گذرد و بسیاری از پست‌های مدیریتی ارشد استان همچنان در انتظار تغییر و تحولات هستند.

چینش مدیریت ارشد استانی در دولت گذشته به‌تبع دولت روحانی به‌گونه‌ای بود که باید آن را نه مدیریت اصلاح‌طلب و نه اصولگرا نامید؛ بلکه در معنای اتم کلمه، یک دولت بوروکرات، عملگرا و راست‌های برخاسته از چپ دانست.

وقتی وزارت کشور دولت یازدهم در اختیار یک وزیر راست سنتی قرار گرفت، بسیاری از اصلاح‌طلبانی که برای پیروزی روحانی در انتخابات یقه پاره می‌کردند، فاتحه حضور مؤثر در مدیریت‌های استانی را خواندند و این‌چنین نیز شد و دولت عمل‌گرا، استانداران عمل‌گرا طلب می‌کرد و از جناح راست تا چپ سیاسی در مدیریت‌های استانی سمت گرفتند.

از مدیران خراسانی تا مدیران آذربایجانی!

این وضعیت با آغاز دولت دوازدهم و تسلط میانه‌روهای اعتدال و توسعه تشدید شد و علی‌رغم شنیده شدن زمزمه‌هایی مبنی بر کنار گذاشتن عبدالرضا رحمانی فضلی از وزارت کشور، این وزیر نزدیک به علی لاریجانی با عبور از حلقه مدیران خراسانی خود در وزارت کشور، به سمت مدیران آذربایجان شرقی در وزارت رفت و سیدحسین هاشمی، نماینده سابق میانه در مجلس را به‌عنوان قائم‌مقام خودش، اسماعیل جبارزاده استاندار پیشین آذربایجان شرقی را به‌عنوان معاون سیاسی وزارتخانه و یا بهرام سرمست، فعال سیاسی اصلاح‌طلب استان را به عنوان مدیرکل سیاسی وزارت انتخاب کرد.

اما بیش از همه نقش اسماعیل جبارزاده به دلیل جایگاه خود در حزب کارگزاران و نزدیکی به طیف هاشمی رفسنجانی، حسن روحانی و دولت و از همه مهم‌تر سمت برجسته وی در معاونت سیاسی وزارتخانه در انتصاب مدیران ارشد استانداری و به‌تبع آن تأثیر در انتصابات ادارات کل استان‌ها، باعث شد تا حتی تیغ انتقادات اصلاح‌طلبان، روانه استاندار اعتدالی دولت موردحمایت اصلاحات شود.

استاندار در سایه!

تازه‌ترین نمونه آن، یادداشت دو هفته پیش یکی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب استان درباره وی و خطاب «استاندار در سایه» نسبت به اوست، آنجا که نگارنده یادداشت مربوطه می‌نویسد «کشمکش‌های سیاسی بر سر انتخاب استاندار طولانی و جریانات سیاسی مختلف هر یک برای تحمیل نفر خود به مجموعه استانداری تلاش شبانه‌روزی کردند! تا اینکه استاندار با دخالت مستقیم حاج اسماعیل از اردبیل آمد! دولت جدید برای آنکه انتقادات در مورد عدم انتخاب وزیر آذری زبان را فرونشاند، از جبارزاده خواست تا به تهران برود و حساس‌ترین معاونت وزارت کشور را به‌دست بگیرد.

از همان روزی که این بزرگوار بر مسند معاونت جلوس فرموده‌اند، به‌نوعی احساس می‌شود که تبریز برای آب خوردن هم نیازمند تأیید وزارت کشور و البته شخص جبارزاده است. به درازا کشیدن تغییرات در مجموعه مدیریتی استان و حرف‌های درگوشی و پچ پچ‌های راهروهای استانداری حکایت از آن دارد که استاندار جدید به‌نوعی در رودربایستی با معاون سیاسی و امنیتی وزارت کشور عملاً از گماردن نفرات خود عاجز است و مصداق این ادعا لغو حضور شکری در مقام فرمانداری است!»

مدیران بومی یا غیربومی؛ مسئله این است!

هرچند در مدت دو هفته پس‌ازاین یادداشت انتقادی، شکری از گزینه فرمانداری شهر تبریز کنار رفت و راستگو جایگزین وی شد، اما گویی همچنان سایه جبارزاده بر استانداری (بنابر ادعای این روزنامه) و تأثیرش بر انتصابات استانی سنگینی می‌کند.

از سوی دیگر در روزهای اخیر، در کنار انتصاب برخی از مدیران ارشد استانی در استان‌های هم‌جوار همچون نواداد در اردبیل، مجید خدابخش که ۴ سال اول دولت روحانی را در اردبیل خدمت کرده بود، از اداره کل ورزش و جوانان اردبیل به تبریز آمده و قرار است مدیرکل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی شود.

نگاهی به سوابق ابتهاج نشان می‌دهد که وی به‌جز تحصیل در مقطع دکترای مدیریت ورزشی دانشگاه تبریز، نسبتی با مدیریت استانی نداشته و همین‌جا است که پرسش همیشگی پرسیده می‌شود که آیا مدیران بومی در انتصابات اولویت‌دارند یا مدیران غیربومی؟!!(تبریز بیدار)