مرند بیمار است

به گزارش داراخبر، باغ های اطرافش مملو از زردآلوست، چشمه ها و کهریزهای شیرینش که از دل کوه های رویایی میشو می جوشند و بر رگ شهر سرازیر می‌شوند یادآور زندگیست، گوی زنگی همچو پادشاهی تنومند سینه سپر کرده بر شهر، باغ های به صف کشیده ی پسته ی یامچی و هل هله ی زعفران بناب جشن های باستانی را تداعی میکند،

اینجا مرند است، مرند این ملکه ی زیبای داستان ما، اما ضَمیرَش آنی نیست که در ظاهر سحر انگیزش دیده می شود، چندی است مرند بیمار شده،  رنجور شده، نای راه رفتن ندارد،  یکی یکی فرزندانش تسلیم تقدیرِ تحمیلی می شوند،

این شهر می‌توانست قطب ترانزیت کشور و خاورمیانه شود، می‌توانست قطب تولید خشکبار حتی در سطح آسیا شود، می‌توانست قلب تولید پسته و زعفران شود، می توانست دروازه اروپا شود، می‌توانست مرکز گردشگری کشوری شود، می‌توانست به رویاهای خود برسد!

اما چند صباحی است خبرهای دهشتناک این سرزمین زیبا را مغموم و محزون ساخته، افزایش غیرعادی آسیب های اجتماعی،  مصرف مواد، قتل و نزاع و از همه مهمتر خودکشی! مواردی نیستند که به تَن مرند برازنده باشند، باید چیزی اش شده باشد، باید بیمار شده باشد، آری مرند بیمار است!

مرند بیمار است، مرند از فراموشی و نسیان رنج می برد، مرند علیرغم پتانسیل های اقتصادی و نیروی انسانی توانمندش مورد بی مهری قرار گرفته، هویت مرندی رو به زوال رفته و نتونسته اند تقویت کنند، هنوز هم این شهر اندرخم مدیریت زباله هایش مانده است، شهر یامچی اش هنوز شهردار ندارد!

مهاجرت ها و فرار نخبگان و سرمایه داران و تحمیل سکوت بر فعالان اجتماعی ماحصل این بیماری هاست که نمود آن در خودکشی ها و آسیب ها متجلّی می‌شود؛ اما هنوز هم دیر نشده، میتوان کاری کرد، می توان نجاتش داد، مرند این قهرمان داستان ما، زخم خوره اعصار، هنوز هم دل به امید فرزندان خود دارد، مرند چشم انتظار همّت ها و اراده هاست.