مسئولان استان در بن بست بازدیدها

به گزارش داراخبر،حامد عاطفی فر– روزنامه نگار:واقعیت امر این است که فرصت ها برای رشد و توسعه استان به سرعت در حال سپری شدن است اما مشکلات به ویژه مشکلات اقتصادی و مضایق شهروندان همچنان سر جای خود است و در این مدت گشایش خاصی در حوزه تحقق مطالبات عمومی ایجاد نشده است.
مصداق این ادعا انتشار زود به زود اخبار مربوط به بحران های کارگری و تعطیلی واحدهای تولیدی استان است اما تدبیر مسئولان به ویژه برای متوقف ساختن این روند، ملموس نیست و فقط بعد از هر بحران، جلساتی تشکیل می شود که به واقع «نوشداروی بعد از مرگ سهراب» است.
از سوی دیگر عدم تمهید اقدامات مناسب برای مهار گرانیِ برخی از کالاها که از قبل قابل پیش بینی است، قوز بالای قوز شده است. نمونه این گرانی افزایش بی سابقه قیمت تخم مرغ است. گفته می شود شیوع بیماریِ آنفلوآنزای فوق حاد طیور و افزایش تلفاتِ مرغ های تخمگذار استان در این مقطع از زمان قابل پیش بینی بود و از قبل باید تصمیم هایی برای تنظیم بازار انجام می شد، چون علی القاعده باید نبض بازار در دستان مسئولان حوزه اقتصادی استانداری باشد.
شاخص دیگر در ارزیابی عملکرد تیم مدیریتیِ جدید اجرایی استان، حوزه عمرانی است. در حالی که مسئولان از استاندار گرفته تا دیگر مقاماتِ مرتبط و غیرمرتبطِ استان مرتباً در حال بازدید از پروژه های مختلف عمرانی و دیدار از شهرستان ها هستند، اما کار اساسی که گِرهی از گِره های مشکلات مردم را حل کند، به چشم نمی آید.
صرفنظر از مترو که پروژه ای متعلق به شهرداری تبریز به عنوان نهادی غیردولتی است، اغلب پروژه های حوزه راه و راه آهن به عنوان یکی از شاخص ترین پروژه های عمرانی، چشم انتظار اقدام عملی مسئولان است. در کنار پروژه های راه، اجرای پروژه انتقال آب ارس به دشت های مرند و تبریز هم که یکی از مگاپروژه های آذربایجان شرقی به حساب می آید، همانند شمار دیگری از پروژه های حوزه معاونت عمرانی به دلایل معلوم و نامعلوم در هاله ای از ابهام است.
در وانفسای مشکلات فزایندۀ اقتصادی و کم توجهی به حوزه عمرانی استان، آنچه در ۱۰۰ روز گذشتۀ فعالیت استاندار جدید آذربایجان شرقی بیش از هر اقدام دیگر به چشم می آید بازدیدهای مرتب و حضور در جلسات مختلفِ داخل استان و خارج از استان است و این در حالیست که ظاهراً این بازدیدها دستکَم تاکنون نتیجه ای نداشته و منتج به انجام کار اساسی و مورد انتظار مردم نشده است.
این یک انتظارِ طبیعی از سوی مردم و نمایندگان افکار عمومی است که بخواهند استاندار گزارشی از عملکرد خود در این مدت را ارائه کند و معاونان اقتصادی و عمرانی او نیز در گزارش هایی بگویند در ادامۀ چهار سال خدمت در دولتِ نخست تدبیر و امید چه فعالیت های شاخصی در مدت ۱۰۰ روزِ استقرار استاندار جدید انجام داده اند؟
اساتید دانشگاه، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و صاحبنظران حوزه های مختلف نیز باید عملکرد استاندار جدید آذربایجان شرقی را به بوتۀ نقد گذاشته و ضمن بیان نقاط قوت، نقاط ضعفِ دورۀ مدیریت او را بیان کنند. باید بدانیم که توسعه استان در گرو تضارب آرا و انتقادهای سازنده است و مدیریت ارشد آذربایجان شرقی باید ضمن حضور در جمع نمایندگان رسانه های ارتباط جمعی و ارائه گزارش عملکرد خود و تیم همراهش اعلام کند که از انتقادهای اصولی استقبال می کند.
نکتۀ مهم این است که مشغول شدن به «بازدیدهای صِرف» هرگز نمی تواند نسخۀ توسعۀ واقعی استان باشد. «محدودیت های اعتباری» نیز بهانه خوبی برای درجازدن استان از حیث توسعه نیست. شاید مانع اصلی آذربایجان شرقی در راه توسعه، «ضعف مدیریت» و «علم باور نبودن تیم مدیریتیِ مستقر در بدنۀ اجرایی استان» است. مدیران ما باید این تفکر که همه مشکلات را می توان با پول رفع رجوع کرد رها کنند، زیرا در سال های گذشته که محدودیت های اعتباری هم در کار نبوده، تنگناهای توسعه استان پابرجا بوده است.
سخن فرجامین این که استاندار آذربایجان شرقی باید مدیران و مشاورانی را برای همراهی با خود انتخاب و منصوب کند که فراتر از «بله گفتن به پیشنهادهایش»، راه علمی و عقلایی را برای حرکتِ توسعه ای استان نشانش دهند؛ هرچند در این مسیر به جابجایی و یا تغییر و تحول در پُست های کلان مدیریتی نیاز باشد.